PUISI: MATAHARI TERSENYUM SENJA

 8/7/2024


Saat matahari tersenyum senja

aku sendiri, menatap langit tinggi

hati bernyanyi sunyi, penuh sepi


Saat matahari tersenyum senja

aku sendiri, menunduk penuh malu

diusik angin bayu, yang pamit untuk lalu


Saat matahari tersenyum senja

aku sendiri, ikut tersenyum sahaja

berharap segera bertemu hari siang esok



Comments

Popular posts from this blog

SAYA RINDU AYAH

CERPEN: RAKUS (masih dalam proses suntingan idea)

SAIDINA ZAHIR BIN HARAM, ORANG MISKIN YANG MENGAJAR KITA